Pagina's

donderdag 7 oktober 2010

ct scan

We komen voor het eerst te laat op een afspraak. Het begint met een geopende brug, het is mistig en op de N11 is een afslag gedeeltelijk afgesloten. Rond de tijd dat we eigenlijk in het ziekenhuis moeten zijn rijden we nog op kilometers afstand.

Languit vanaf de achterbank, inmiddels m'n gebruikelijke plek in de auto, bel ik met de afdeling radiologie. Ik leg uit dat ik te laat ga komen. De mevrouw aan de andere kant van de lijn neemt het gelukkig nogal laconiek op. Ze verzekert me dat we vooral geen rare dingen moeten gaan doen om alsnog op tijd te komen: "doet u maar rustig aan, we zien u wel verschijnen".

Een half uur later dan gepland meld ik me bij de balie van de afdeling radiologie, waar ik een ct-scan moet laten maken. De mevrouw achter de balie bevestigt mijn afspraak en heeft op haar briefje staan dat er een scan van mijn beide calcanei moet worden gemaakt. Dat is nieuwe informatie voor me, dus verbaast reageer ik dat het "maar" om 1 voet gaat. " Het staat hier toch echt", is de reactie. "Uw chirurg heeft om een scan van beide voeten gevraagd". Ik leg me er bij neer, dat zal dan wel zo zijn.

We nemen plaats in de wachtkamer, althans een lange rij stoelen in een gang voor de ramen met aan de andere kant de deuren naar de behandelkamers. Het is inderdaad geen probleem dat we te laat zijn, we mogen nog een poosje wachten voor ik aan de beurt ben. Opvallend zijn de wachtende mensen die met kannen water en een liter blik limonadesiroop in de weer zijn. Kennelijk is het de bedoeling dat ze zich daarmee volgieten voordat er iets gescand gaat worden. Ben er nog niet achter waar het nu precies voor was.

Mijn naam wordt omgeroepen aan het andere eind van de gang. In mijn rolstoel haast ik me naar de aangegeven deur en kluun op krukken de behandelkamer in. Ik neem plaats op de tafel. Mijn voeten worden als een wigwam tegen elkaar gezet en vastgezet met tape om te voorkomen dat ik ze beweeg.

De tafel beweegt zich ter hoogte van mijn voeten een paar keer door de scan. De geluiden die het ding maakt klinken sciencefiction-achtig: of er elk moment een vliegende schotel kan landen.

Op een digitaal schermpje in de boog van het apparaat zie ik mij gegevens: Gerardus van Linden 22-04-1955

Op 11 oktober krijg ik de uitslag te horen.........