Pagina's

woensdag 3 november 2010

lopen

Vandaag heb ik gelopen. Zonder krukken. Op de loopband in de sportschool bij de fysiotherapie. Standje langzaamst. Maar…..het ging. Overigens tot mijn eigen verbazing (en ik geloof die van de fysiotherapeute). En dat 14 dagen nadat ik te horen kreeg dat ik het weer mocht proberen.

Vorig week vrijdag had ik op diezelfde loopband ook al een poging gedaan. Maar dat leidde tot twee stappen struikelerig gestuntel. Vanmiddag liep ik eigenlijk betrekkelijk makkelijk over de lopende band. Natuurlijk met twee handen op de stangen aan de zijkant om niet teveel gewicht op mijn voet te krijgen. De kunst is vervolgens om langzaam het gewicht van je handen naar je voeten te verplaatsen. Toen dat redelijk probleemloos ging dacht ik bij mezelf “ik probeer het gewoon”.

Dus handen van de zijstangen, vasthouden aan de handgrepen aan de voorkant om te voorkomen dat ik voorover lazer, blik op oneindig en gewoon door blijven lopen. En dat gedurende wel 3 minuten.

Het voelde niet lekker aan, maar echte pijn bleef uit. Het eerste lichaamsdeel dat luid begon te protesteren was m’n achillespees. Vervolgens begon mijn hiel op te spelen, daarna de bal van mijn voet en tot slot mijn tenen. En het vreemde is dat ik geen ongemak voel als ik gewicht op mijn voet zet, maar juist als het gewicht er af gaat. Maar daar zal vast wel een verklaring voor zijn.

Wat mij betreft in ieder geval een mijlpaal bereikt. Als bonus mocht ik van de fysiotherapeute de sportzaal op en neer wandelen. Met 1 kruk wel te verstaan. Maar ook dat ging goed. En ik heb de opdracht mee gekregen om zo de komende dagen verder te gaan. Ben ik alvast van 1 kruk af.

En ik kreeg de goede raad vanavond vooral mijn voet hoog te houden.